تحقیق اخیر ارتباط بین دیابت و بیماری آلزایمر را تقویت کرد

28سپتامبر 2021 - تیمی از متخصصان مغز و اعصاب UNLV ارتباط بین دیابت نوع II و بیماری آلزایمر را تقویت کردند.

در مطالعه ای که در شماره ماه سپتامبر مجلهCommunications Biology منتشر شد، محققان نشان دادند که هایپرگلایسمی مزمن، عملکرد حافظه کاری را مختل می کند و جنبه های اساسی شبکه های حافظه ی فعال را تغییر می دهد.

دکتر James Hyman، نویسنده ی این مطالعه و دانشیار روانشناسی درUNLV ، می گوید: دیابت یک عامل خطر اصلی برای ایجاد بیماری آلزایمر است، اما علت آن کاملا مشخص نشده است، ما نشان دادیم که یک ویژگی اصلی دیابت، یعنی قند خون بالا یا هایپرگلایسمی، فعالیت های عصبی را به شیوه هایی شبیه به آنچه در مدل های پیش بالینی بیماری آلزایمر مشاهده می شود، مختل می کند. این اولین شواهدی است که نشان می دهد تغییرات فعالیت عصبی ناشی از قند خون بالا با آنچه در سیستم های آلزایمر مشاهده می شود، همپوشانی دارد.

این پروژه ی تحقیقاتی حاصل ادامه همکاری شش ساله بین دکتر Hyman و دکتر Jefferson Kinney، نویسنده ی همکار این مقاله و استاد گروه سلامت مغز UNLV است، آنها می خواستند درک بهتری از علل افزایش خطر ابتلا به آلزایمر در افراد دیابتی بدست آورند. این تحقیقات با کمک مالی موسسه ملی پیری انجام گردید.

دکتر Kinney، گفت: با افزایش تعداد تشخیص بیماری آلزایمر و افزایش سرعت ابتلا به دیابت و پیش دیابت، بسیار مهم است که ما بفهمیم چه چیزی این دو اختلال را به هم مرتبط می کند.

محققان دریافتند که دو قسمت از مغز که در شکل گیری و بازیابی خاطرات نقش اساسی دارند یعنی هیپوکامپ و کورتکس سینگولیت قدامی، بیش از حد به هم متصل یا بیش از حد با هم هماهنگ شده اند. وقتی زمان به خاطر آوردن اطلاعات صحیح و انجام یک کار فرا می رسد، این دو قسمت از مغز- که در مراحل اولیه پیشرفت آلزایمر تحت تأثیر قرار می گیرند- بیش از حد با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و این موضوع باعث ایجاد خطا می شود.

دکتر هیمن، گفت: ما می دانیم که هماهنگی با هم برای قسمت های مختلف مغز مهم است، اما، ما این روزها بیشتر و بیشتر فهمیده ایم که کلید هماهنگ سازی عصبی این است که باید در زمان مناسب و تحت کنترل اتفاق بیافتد. گاهی اوقات، مکالمه ی بیش از حدی بین مناطق خاصی رخ می دهد و ما فکر می کنیم که این امر در کنار سایر موارد منجر به مشکلات حافظه می شود.

دکترهیمن، این وضعیت را با مدیرعاملی مقایسه می کند که اکثر عملیات تجاری شرکت را به پسرش واگذار می کند، او تصمیم می گیرد ساختارهای ارتباطی قبلی را تغییر دهد و تنها دروازه بان اطلاعات شود.

پرفسور هیمن، می گوید: تنها ارتباطی که مدیرعامل دارد با یک نفر است، نه با سایر افراد در دفتر. ممکن است در بیماران مبتلا به آلزایمر در مناطق خاصی که باید انعطاف پذیری وجود داشته باشد، ارتباط بیش از حدی وجود داشته باشد و در مدلهای این مطالعه، ما شواهدی را در زمان واقعی در این لحظات مهم برای انجام کار، مشاهده کردیم.

این یافته ی اخیر نه تنها اطلاعات جدیدی در مورد فعالیت مغزی در مدل هایپرگلایسمی ارائه می دهد، بلکه یک معیار مهم دیگر را نیز ارائه می دهد که می تواند برای ادامه تحقیقات مورد استفاده قرار گیرد.

دکتر Kinney، گفت: گام بعدی ما ترکیب نشانگرهای بیوشیمیایی و داده های الکتروفیزیولوژی برای آزمایش مکانیسم های خاص مسئول بیماری و درمان های بالقوه است. این تحقیقات اکنون می تواند در جهت درک خطرات و همچنین آنچه ممکن است برای کمک به آنها انجام شود، ادامه یابد.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2021-09-bolsters-link-diabetes-alzheimer-disease.html